Χρόνος ανάγνωσης: 0 λεπτά
Την Ημερήσια Διαταγή του για τα 70 Χρόνια από την Έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα της Κύπρου την 1η Απριλίου 1955 δημοσιοποίησε ο Αρχηγός Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγος Γεώργιος Τσιτσικώστας.
Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, Μαθητές Στρατιωτικών Σχολών, Συμβασιούχοι Οπλίτες, Στρατιώτες, Ναύτες, Σμηνίτες, Έφεδροι Εθνοφύλακες, Πολιτικό Προσωπικό, Άνδρες και Γυναίκες της Εθνικής Φρουράς.
Με εθνική υπερηφάνεια και συγκίνηση γιορτάζουμε σήμερα την 70η επέτειο της 1ης Απριλίου 1955, κατά την οποία ο αδούλωτος Κυπριακός Ελληνισμός, αντλώντας δύναμη από την ιστορία και τις παραδόσεις του Έθνους, όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στον βρετανικό αποικιοκρατικό ζυγό και κήρυξε τον Αγώνα για ελευθερία και εθνική δικαίωση.
Η συμμετοχή στο μεγαλειώδη αγώνα του ’55 υπήρξε καθολική. Ολόκληρη η Κύπρος, που για αιώνες υπέφερε κάτω από το βάρος της σκλαβιάς και μάτωνε από τα σφιχτά δεσμά της, εξερράγη και η συσσωρευμένη οργή του Κυπριακού Ελληνισμού μετατράπηκε σε φλόγα επανάστασης, η οποία διαδόθηκε αστραπιαία σε κάθε γωνιά του νησιού, σπάζοντας τις αλυσίδες της καταπίεσης και φωτίζοντας τον δρόμο προς την ελευθερία.
Η μορφή του Παλαιών Πατρών Γερμανού, που ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης στην Αγία Λαύρα το 1821, αναδύθηκε σαν φλόγα στις ψυχές των Κυπρίων. Ο Κυπριακός Ελληνισμός, βαδίζοντας στα χνάρια των προγόνων του, ύψωσε το δικό του λάβαρο αντίστασης και αναγεννήθηκε μέσα από τις φλόγες του αγώνα της ΕΟΚΑ.
Υπό τη σκιά της γαλανόλευκης – κρυμμένης στα μπαούλα, μα κυματίζουσας περήφανα στις καρδιές – τα μεσάνυχτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου, η Κύπρος συγκλονίστηκε από τις διαδοχικές εκρήξεις που σήμαναν την έναρξη του αγώνα. Ήταν η στιγμή που το όνειρο ενός λαού μετατράπηκε σε πράξη, δίνοντας σάρκα και οστά στον πόθο για ελευθερία.
Ο Μόδεστος Παντελή έκανε το πρώτο βήμα στον λεβέντικο χορό της αντίστασης, ακολουθούμενος από τον Ζάκο, τον Καραολή, τον Παλληκαρίδη, τον Αυξεντίου, τον Πίττα, τον Μάτση, τον Λένα και τόσους άλλους, που έγραψαν με το αίμα τους το έπος της ΕΟΚΑ. Αυτούς τους γενναίους τιμούμε σήμερα – αυτούς που απέδειξαν πως η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα, αλλά με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.
Το αποικιοκρατικό καθεστώς απάντησε με σκληρούς διωγμούς, φυλακίσεις και εκτελέσεις. Ακολούθησε ένας μακρύς δρόμος θυσίας και αίματος. Οι ήρωες μας μαρτύρησαν σε κελιά, αλλά δεν υπέκυψαν. Κάηκαν ζωντανοί, αλλά δεν παραδόθηκαν. Βασανίστηκαν αλλά δεν πρόδωσαν. Στέκονταν μπροστά στην αγχόνη ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο. Γιατί η απόφασή τους να πεθάνουν, δεν ήταν ένας φευγαλέος ενθουσιασμός, μια στιγμή παρορμητικής γενναιότητας, αλλά μια συνειδητή, ακλόνητη απόφαση. Ο πόθος τους για ελευθερία, η γενναιότητα και η ψυχική τους λεβεντιά νίκησαν την υλική υπεροχή του εξοπλισμένου αγγλικού στρατού.
Άνδρες και Γυναίκες της Εθνικής Φρουράς,
Ως πολύτιμο φυλαχτό και αδιάψευστη πυξίδα ας διατηρούμε ζωντανές τις μνήμες της ένδοξης εποποιίας του Αγώνα του 1955-1959. Η αντίσταση του κυπριακού λαού υπήρξε παράδειγμα γενναιότητας και αυταπάρνησης, αποδεικνύοντας πως το υπέρτατο αγαθό, η Ελευθερία, δεν χαρίζεται αλλά κατακτάται μόνο με αγώνες και θυσίες.
Οι μάχες που δόθηκαν σε κάθε γωνιά της Κύπρου, η ανυποχώρητη στάση των αγωνιστών στα κρατητήρια και στις αγχόνες, η αποφασιστικότητα των νέων που θυσιάστηκαν χωρίς δισταγμό, αποτελούν παρακαταθήκη και αστείρευτη πηγή έμπνευσης, διδάσκοντας αρετή, θάρρος και ψυχική λεβεντιά.
Αυτές οι αξίες πρέπει να μας καθοδηγούν στη δύσκολη και απαιτητική πορεία προς τη δικαίωση και την απελευθέρωση της κατεχόμενης πατρίδας μας. Είναι χρέος μας να συνεχίσουμε τον αγώνα με αφοσίωση και αποφασιστικότητα. Είναι καθήκον μας να μη σκύψουμε το κεφάλι μπροστά στις προκλήσεις της ιστορίας, αλλά να σταθούμε όρθιοι και υπερήφανοι, όπως ταιριάζει σε όσους έχουν ελληνική ψυχή και τιμούν την κληρονομιά των προγόνων τους.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, με φάρο τη θυσία και τα ιδανικά των ηρώων μας, επιβάλλεται να στεκόμαστε με υπευθυνότητα απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις αυξάνοντας συνεχώς την αποτρεπτική μας ισχύ.
Η παράνομη κατοχή της Πατρίδας μας, ο εποικισμός και η παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων στο έδαφός μας, καθώς και οι συνεχείς αμφισβητήσεις και προκλήσεις, απαιτούν από εμάς επιχειρησιακή ετοιμότητα, αποφασιστικότητα, τόλμη, υψηλό ηθικό και πνεύμα νικητή, ώστε να σταθούμε υπερήφανα αντάξιοι των αθάνατων αγωνιστών της Κυπριακής εποποιΐας.
Κλίνοντας ευλαβικά το γόνυ, με θαυμασμό μπροστά στο μεγαλείο της αυτοθυσίας των ηρώων μας, σας καλώ να αναφωνήσουμε:
Ζ ή τ ω το Έθνος
Ζ ή τ ω η Κύπρος
Ζ ή τ ω η Εθνική Φρουρά
Ζ ή τ ω το Έπος του 1955
Αντιστράτηγος Γεώργιος Τσιτσικώστας
Αρχηγός
Μοιραστείτε το άρθρο
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
Χρόνος ανάγνωσης: 0 λεπτά
Την Ημερήσια Διαταγή του για τα 70 Χρόνια από την Έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα της Κύπρου την 1η Απριλίου 1955 δημοσιοποίησε ο Αρχηγός Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγος Γεώργιος Τσιτσικώστας.
Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, Μαθητές Στρατιωτικών Σχολών, Συμβασιούχοι Οπλίτες, Στρατιώτες, Ναύτες, Σμηνίτες, Έφεδροι Εθνοφύλακες, Πολιτικό Προσωπικό, Άνδρες και Γυναίκες της Εθνικής Φρουράς.
Με εθνική υπερηφάνεια και συγκίνηση γιορτάζουμε σήμερα την 70η επέτειο της 1ης Απριλίου 1955, κατά την οποία ο αδούλωτος Κυπριακός Ελληνισμός, αντλώντας δύναμη από την ιστορία και τις παραδόσεις του Έθνους, όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στον βρετανικό αποικιοκρατικό ζυγό και κήρυξε τον Αγώνα για ελευθερία και εθνική δικαίωση.
Η συμμετοχή στο μεγαλειώδη αγώνα του ’55 υπήρξε καθολική. Ολόκληρη η Κύπρος, που για αιώνες υπέφερε κάτω από το βάρος της σκλαβιάς και μάτωνε από τα σφιχτά δεσμά της, εξερράγη και η συσσωρευμένη οργή του Κυπριακού Ελληνισμού μετατράπηκε σε φλόγα επανάστασης, η οποία διαδόθηκε αστραπιαία σε κάθε γωνιά του νησιού, σπάζοντας τις αλυσίδες της καταπίεσης και φωτίζοντας τον δρόμο προς την ελευθερία.
Η μορφή του Παλαιών Πατρών Γερμανού, που ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης στην Αγία Λαύρα το 1821, αναδύθηκε σαν φλόγα στις ψυχές των Κυπρίων. Ο Κυπριακός Ελληνισμός, βαδίζοντας στα χνάρια των προγόνων του, ύψωσε το δικό του λάβαρο αντίστασης και αναγεννήθηκε μέσα από τις φλόγες του αγώνα της ΕΟΚΑ.
Υπό τη σκιά της γαλανόλευκης – κρυμμένης στα μπαούλα, μα κυματίζουσας περήφανα στις καρδιές – τα μεσάνυχτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου, η Κύπρος συγκλονίστηκε από τις διαδοχικές εκρήξεις που σήμαναν την έναρξη του αγώνα. Ήταν η στιγμή που το όνειρο ενός λαού μετατράπηκε σε πράξη, δίνοντας σάρκα και οστά στον πόθο για ελευθερία.
Ο Μόδεστος Παντελή έκανε το πρώτο βήμα στον λεβέντικο χορό της αντίστασης, ακολουθούμενος από τον Ζάκο, τον Καραολή, τον Παλληκαρίδη, τον Αυξεντίου, τον Πίττα, τον Μάτση, τον Λένα και τόσους άλλους, που έγραψαν με το αίμα τους το έπος της ΕΟΚΑ. Αυτούς τους γενναίους τιμούμε σήμερα – αυτούς που απέδειξαν πως η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα, αλλά με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.
Το αποικιοκρατικό καθεστώς απάντησε με σκληρούς διωγμούς, φυλακίσεις και εκτελέσεις. Ακολούθησε ένας μακρύς δρόμος θυσίας και αίματος. Οι ήρωες μας μαρτύρησαν σε κελιά, αλλά δεν υπέκυψαν. Κάηκαν ζωντανοί, αλλά δεν παραδόθηκαν. Βασανίστηκαν αλλά δεν πρόδωσαν. Στέκονταν μπροστά στην αγχόνη ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο. Γιατί η απόφασή τους να πεθάνουν, δεν ήταν ένας φευγαλέος ενθουσιασμός, μια στιγμή παρορμητικής γενναιότητας, αλλά μια συνειδητή, ακλόνητη απόφαση. Ο πόθος τους για ελευθερία, η γενναιότητα και η ψυχική τους λεβεντιά νίκησαν την υλική υπεροχή του εξοπλισμένου αγγλικού στρατού.
Άνδρες και Γυναίκες της Εθνικής Φρουράς,
Ως πολύτιμο φυλαχτό και αδιάψευστη πυξίδα ας διατηρούμε ζωντανές τις μνήμες της ένδοξης εποποιίας του Αγώνα του 1955-1959. Η αντίσταση του κυπριακού λαού υπήρξε παράδειγμα γενναιότητας και αυταπάρνησης, αποδεικνύοντας πως το υπέρτατο αγαθό, η Ελευθερία, δεν χαρίζεται αλλά κατακτάται μόνο με αγώνες και θυσίες.
Οι μάχες που δόθηκαν σε κάθε γωνιά της Κύπρου, η ανυποχώρητη στάση των αγωνιστών στα κρατητήρια και στις αγχόνες, η αποφασιστικότητα των νέων που θυσιάστηκαν χωρίς δισταγμό, αποτελούν παρακαταθήκη και αστείρευτη πηγή έμπνευσης, διδάσκοντας αρετή, θάρρος και ψυχική λεβεντιά.
Αυτές οι αξίες πρέπει να μας καθοδηγούν στη δύσκολη και απαιτητική πορεία προς τη δικαίωση και την απελευθέρωση της κατεχόμενης πατρίδας μας. Είναι χρέος μας να συνεχίσουμε τον αγώνα με αφοσίωση και αποφασιστικότητα. Είναι καθήκον μας να μη σκύψουμε το κεφάλι μπροστά στις προκλήσεις της ιστορίας, αλλά να σταθούμε όρθιοι και υπερήφανοι, όπως ταιριάζει σε όσους έχουν ελληνική ψυχή και τιμούν την κληρονομιά των προγόνων τους.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, με φάρο τη θυσία και τα ιδανικά των ηρώων μας, επιβάλλεται να στεκόμαστε με υπευθυνότητα απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις αυξάνοντας συνεχώς την αποτρεπτική μας ισχύ.
Η παράνομη κατοχή της Πατρίδας μας, ο εποικισμός και η παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων στο έδαφός μας, καθώς και οι συνεχείς αμφισβητήσεις και προκλήσεις, απαιτούν από εμάς επιχειρησιακή ετοιμότητα, αποφασιστικότητα, τόλμη, υψηλό ηθικό και πνεύμα νικητή, ώστε να σταθούμε υπερήφανα αντάξιοι των αθάνατων αγωνιστών της Κυπριακής εποποιΐας.
Κλίνοντας ευλαβικά το γόνυ, με θαυμασμό μπροστά στο μεγαλείο της αυτοθυσίας των ηρώων μας, σας καλώ να αναφωνήσουμε:
Ζ ή τ ω το Έθνος
Ζ ή τ ω η Κύπρος
Ζ ή τ ω η Εθνική Φρουρά
Ζ ή τ ω το Έπος του 1955
Αντιστράτηγος Γεώργιος Τσιτσικώστας
Αρχηγός
Μοιραστείτε το άρθρο
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
