Χρόνος ανάγνωσης: 0,3 λεπτά
Ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Γιασάρ Γκιουλέρ, μιλώντας χθες σε επιτροπή της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης για τον προϋπολογισμό του 2025, αφού καταφέρθηκε για άλλη μια φορά κατά της Ελλάδας, της Κύπρου και των ΗΠΑ, άρχισε, σε κατάσταση «τρικυμίας εν κρανίω», να αραδιάζει τις πρωτοβουλίες του για την ενίσχυση της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Τι είπε ο Γκιουλέρ:
Θέλει να αγοράσει F-35, πρόγραμμα από το οποίο αποβλήθηκε η Τουρκία στις 17/7/2019 επί της προηγούμενης προεδρίας Τραμπ ως εφαρμογή του νόμου CAATSA και της προμήθειας των ρωσικών πυραύλων εδάφους-αέρος S-400. Υπενθυμίζεται ότι ο νόμος CAATSA (Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act – Πράξη Αντιμετώπισης των Εχθρών της Αμερικής μέσω Κυρώσεων) απαγορεύει τις συναλλαγές με τη Ρωσία, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα. Είναι ένας νόμος, που υπογράφηκε στις 2/8/2017 από τον Πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος αποδέχθηκε την κοινή πρωτοβουλία δύο Αμερικανών νομοθετών, αντιπάλων του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν: των Γερουσιαστών Ρόμπερτ Μενέντεζ (Δημοκρατικός από το New Jersey) και Μαρκ Ρούμπιο (Ρεπουμπλικανός από τη Florida), ο οποίος θα αναλάβει Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ στις 20/1/2025, στη νέα κυβέρνηση Τραμπ!
Κατ’ αρχήν, ο Γκιουλέρ θέλει να αγοράσει τα 6 F-35 που θα έφερναν το καλοκαίρι του 2019 στην Τουρκία οι ήδη εκπαιδευμένοι Τούρκοι πιλότοι. Ξεχνά, όμως, ότι αυτά τα 6 F-35 έχουν ήδη αγορασθεί από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και επιχειρούν με την 56η Πτέρυγα Διώξεως της USAF, η οποία εδρεύει στη Αεροπορική Βάση Luke της Αριζόνας!
Ο Γκιουλέρ θέλει να αγοράσει 40 νέα F-16 Block 70 Viper, όμως η κατ’ αρχήν συμφωνία με τις ΗΠΑ έχει κολλήσει στην ανυποχώρητη απαίτηση του Ερντογάν να παραχθούν από τουρκικές βιομηχανίες τμήματα αυτά των αεροσκαφών, κάτι που η κατασκευάστρια εταιρεία Lockheed Martin απορρίπτει κατηγορηματικά!
Ο Γκιουλέρ δεν θέλει πια να εκσυγχρονίσει 79 παλαιά F-16 στο επίπεδο Block 70 Viper, γιατί πιστεύει ότι αυτό θα το καταφέρει η Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία TAI (Turkish Aerospace Industries). Κι αυτό, όμως, πάλι απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης των ΗΠΑ και της Lockheed Martin, πράγμα απίθανο για τους παραπάνω λόγους.
Ο Γκιουλέρ θέλει να αγοράσει 40 ευρωπαϊκά Eurofighter Typhoon, αλλά κάποια στιγμή, κάπου στους επόμενους μήνες, πιθανόν να ξεκινήσουν οι πρώτες επαφές γενικού τεχνικού περιεχομένου με την κατασκευάστρια εταιρεία, δηλαδή το μέλλον …αβέβαιο.
Ο Γκιουλέρ «αποκάλυψε» ότι οι Αμερικανοί δήθεν εντυπωσιάστηκαν από το τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος 5ης γενιάς KAAN, που έκανε μόλις φέτος την «παρθενική» του πτήση. Αν και ο τουρκικός προγραμματισμός θέλει επιχειρησιακό το KAAN κάπου μετά το 2030, οι οιωνοί δεν είναι αίσιοι για την παραγωγή του. Το πρωτότυπο πετά με δανεικούς αμερικανικούς κινητήρες F110-GE-129 από F-16, ενώ οι τουρκικοί κινητήρες, που σχεδιάζονται τώρα σε συνεργασία με τη βρετανική Rolls Royce, είναι άγνωστο αν και πότε θα παραχθούν. Αν σκεφτεί κανείς ότι η παράδοση του πρώτου επιχειρησιακού F-35 απαίτησε 9 χρόνια δοκιμών μετά την πρώτη πτήση του πρωτοτύπου του, τότε η αντίστοιχη παράδοση του πρώτου επιχειρησιακού KAAN φαντάζει μέχρι και αδύνατη.
Επιπλέον σημαντικό είναι το πρόβλημα της χρηματοδότησης και της εμπορικής αξιοποίησης του KAAN. Οι ΗΠΑ, η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, χρειάστηκαν τη συγχρηματοδότηση της Ιταλίας, της Ολλανδίας, της Δανίας, της Νορβηγίας, του Καναδά, της Αυστραλίας και της Τουρκίας, για να πετύχει την ανάπτυξη του F-35. Αντίθετα, μόνη της η τουρκική παραπαίουσα οικονομία δεν φαίνεται ικανή να ανταπεξέλθει σε ένα μαχητικό αεροσκάφος της ίδιας 5ης γενιάς με το F-35. Επιπλέον, το F-35 έχει εξασφαλίσει γιγαντιαίες παραγγελίες 2.065 αεροσκαφών για την Πολεμική Αεροπορία, την Αεροπορία Ναυτικού και την Αεροπορία Πεζοναυτών των ΗΠΑ, αλλά και εξαγωγές 1.071 αεροσκαφών σε 16 χώρες! Αντίθετα, η Τουρκία έχει απλά καταγράψει το αρχικό ενδιαφέρον της Ουκρανίας, του Αζερμπαϊτζάν και του Πακιστάν.
Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, η Ελλάδα, η «ήρεμη δύναμη» της περιοχής έχει ήδη εξασφαλίσει με συμβάσεις που υλοποιούνται, ή που πρόσφατα υπογράφηκαν, ή που βρίσκονται στο τελικό σχέδιο της υπογραφής τους, ότι το 2035 θα διαθέτει 165 σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη 5ης και 4,5ης γενιάς: 20 F-35, 24 RAFALE και 121 F-16 VIPER. Και, εφόσον εξακολουθεί η οροφή των 200 σύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών, θα αναμένει να παραλάβει άλλα 35, από τα οποία τα 20 της option F-35 και τουλάχιστον άλλα 6 RAFALE.
Δηλαδή, τότε που η Τουρκία είναι πιθανό να παραλαμβάνει το πρώτο επιχειρησιακό μαχητικό αεροσκάφος κάποιου από τους παραπάνω τύπους που ονειρεύονται σήμερα ο Γιασάρ Γκιουλέρ και ο Πρόεδρος Ερντογάν…
Μοιραστείτε το άρθρο
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
Χρόνος ανάγνωσης: 0,3 λεπτά
Ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Γιασάρ Γκιουλέρ, μιλώντας χθες σε επιτροπή της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης για τον προϋπολογισμό του 2025, αφού καταφέρθηκε για άλλη μια φορά κατά της Ελλάδας, της Κύπρου και των ΗΠΑ, άρχισε, σε κατάσταση «τρικυμίας εν κρανίω», να αραδιάζει τις πρωτοβουλίες του για την ενίσχυση της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Τι είπε ο Γκιουλέρ:
Θέλει να αγοράσει F-35, πρόγραμμα από το οποίο αποβλήθηκε η Τουρκία στις 17/7/2019 επί της προηγούμενης προεδρίας Τραμπ ως εφαρμογή του νόμου CAATSA και της προμήθειας των ρωσικών πυραύλων εδάφους-αέρος S-400. Υπενθυμίζεται ότι ο νόμος CAATSA (Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act – Πράξη Αντιμετώπισης των Εχθρών της Αμερικής μέσω Κυρώσεων) απαγορεύει τις συναλλαγές με τη Ρωσία, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα. Είναι ένας νόμος, που υπογράφηκε στις 2/8/2017 από τον Πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος αποδέχθηκε την κοινή πρωτοβουλία δύο Αμερικανών νομοθετών, αντιπάλων του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν: των Γερουσιαστών Ρόμπερτ Μενέντεζ (Δημοκρατικός από το New Jersey) και Μαρκ Ρούμπιο (Ρεπουμπλικανός από τη Florida), ο οποίος θα αναλάβει Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ στις 20/1/2025, στη νέα κυβέρνηση Τραμπ!
Κατ’ αρχήν, ο Γκιουλέρ θέλει να αγοράσει τα 6 F-35 που θα έφερναν το καλοκαίρι του 2019 στην Τουρκία οι ήδη εκπαιδευμένοι Τούρκοι πιλότοι. Ξεχνά, όμως, ότι αυτά τα 6 F-35 έχουν ήδη αγορασθεί από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και επιχειρούν με την 56η Πτέρυγα Διώξεως της USAF, η οποία εδρεύει στη Αεροπορική Βάση Luke της Αριζόνας!
Ο Γκιουλέρ θέλει να αγοράσει 40 νέα F-16 Block 70 Viper, όμως η κατ’ αρχήν συμφωνία με τις ΗΠΑ έχει κολλήσει στην ανυποχώρητη απαίτηση του Ερντογάν να παραχθούν από τουρκικές βιομηχανίες τμήματα αυτά των αεροσκαφών, κάτι που η κατασκευάστρια εταιρεία Lockheed Martin απορρίπτει κατηγορηματικά!
Ο Γκιουλέρ δεν θέλει πια να εκσυγχρονίσει 79 παλαιά F-16 στο επίπεδο Block 70 Viper, γιατί πιστεύει ότι αυτό θα το καταφέρει η Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία TAI (Turkish Aerospace Industries). Κι αυτό, όμως, πάλι απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης των ΗΠΑ και της Lockheed Martin, πράγμα απίθανο για τους παραπάνω λόγους.
Ο Γκιουλέρ θέλει να αγοράσει 40 ευρωπαϊκά Eurofighter Typhoon, αλλά κάποια στιγμή, κάπου στους επόμενους μήνες, πιθανόν να ξεκινήσουν οι πρώτες επαφές γενικού τεχνικού περιεχομένου με την κατασκευάστρια εταιρεία, δηλαδή το μέλλον …αβέβαιο.
Ο Γκιουλέρ «αποκάλυψε» ότι οι Αμερικανοί δήθεν εντυπωσιάστηκαν από το τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος 5ης γενιάς KAAN, που έκανε μόλις φέτος την «παρθενική» του πτήση. Αν και ο τουρκικός προγραμματισμός θέλει επιχειρησιακό το KAAN κάπου μετά το 2030, οι οιωνοί δεν είναι αίσιοι για την παραγωγή του. Το πρωτότυπο πετά με δανεικούς αμερικανικούς κινητήρες F110-GE-129 από F-16, ενώ οι τουρκικοί κινητήρες, που σχεδιάζονται τώρα σε συνεργασία με τη βρετανική Rolls Royce, είναι άγνωστο αν και πότε θα παραχθούν. Αν σκεφτεί κανείς ότι η παράδοση του πρώτου επιχειρησιακού F-35 απαίτησε 9 χρόνια δοκιμών μετά την πρώτη πτήση του πρωτοτύπου του, τότε η αντίστοιχη παράδοση του πρώτου επιχειρησιακού KAAN φαντάζει μέχρι και αδύνατη.
Επιπλέον σημαντικό είναι το πρόβλημα της χρηματοδότησης και της εμπορικής αξιοποίησης του KAAN. Οι ΗΠΑ, η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, χρειάστηκαν τη συγχρηματοδότηση της Ιταλίας, της Ολλανδίας, της Δανίας, της Νορβηγίας, του Καναδά, της Αυστραλίας και της Τουρκίας, για να πετύχει την ανάπτυξη του F-35. Αντίθετα, μόνη της η τουρκική παραπαίουσα οικονομία δεν φαίνεται ικανή να ανταπεξέλθει σε ένα μαχητικό αεροσκάφος της ίδιας 5ης γενιάς με το F-35. Επιπλέον, το F-35 έχει εξασφαλίσει γιγαντιαίες παραγγελίες 2.065 αεροσκαφών για την Πολεμική Αεροπορία, την Αεροπορία Ναυτικού και την Αεροπορία Πεζοναυτών των ΗΠΑ, αλλά και εξαγωγές 1.071 αεροσκαφών σε 16 χώρες! Αντίθετα, η Τουρκία έχει απλά καταγράψει το αρχικό ενδιαφέρον της Ουκρανίας, του Αζερμπαϊτζάν και του Πακιστάν.
Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, η Ελλάδα, η «ήρεμη δύναμη» της περιοχής έχει ήδη εξασφαλίσει με συμβάσεις που υλοποιούνται, ή που πρόσφατα υπογράφηκαν, ή που βρίσκονται στο τελικό σχέδιο της υπογραφής τους, ότι το 2035 θα διαθέτει 165 σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη 5ης και 4,5ης γενιάς: 20 F-35, 24 RAFALE και 121 F-16 VIPER. Και, εφόσον εξακολουθεί η οροφή των 200 σύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών, θα αναμένει να παραλάβει άλλα 35, από τα οποία τα 20 της option F-35 και τουλάχιστον άλλα 6 RAFALE.
Δηλαδή, τότε που η Τουρκία είναι πιθανό να παραλαμβάνει το πρώτο επιχειρησιακό μαχητικό αεροσκάφος κάποιου από τους παραπάνω τύπους που ονειρεύονται σήμερα ο Γιασάρ Γκιουλέρ και ο Πρόεδρος Ερντογάν…
Μοιραστείτε το άρθρο
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
