Χρόνος ανάγνωσης: 0,2 λεπτά
Στις 28 Οκτωβρίου 2025 η τουρκική εταιρεία BMC παρέδωσε στον Τουρκικό Στρατό το πρώτο άρμα μάχης Altay, σε εκδήλωση στο εργοστάσιό της στην Άγκυρα. Θεωρητικά, ο Τουρκικός Στρατός θα παραλάβει 250 Altay T1 και T2, από τα οποία 85 T1, με νοτιοκορεατικό κινητήρα DV27K και σύστημα μετάδοσης κίνησης SNT Dynamics EST15K της Hyundai, και 165 T2, με μελλοντικό τουρκικό κινητήρα και σύστημα μετάδοσης κίνησης, κάτι που προς το παρόν φαίνεται εξαιρετικά αβέβαιο.
Τα 85 Altay T1 σχεδιάζεται να παραδοθούν σε 4 χρόνια, με τα πρώτα 3 έως το τέλος του έτους, για να ακολουθήσουν 11 το 2026, 41 το 2027 και 30 το 2028. Θεωρητικά, από το 2029 και μετά θα παραδοθούν τα υπόλοιπα 165 Altay Τ2, αν κατασκευαστεί ο τουρκικός κινητήρας και το σύστημα μετάδοσης κίνησης.
Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Γκιουλέρ εξήραν τις δυνατότητες του πρώτου τουρκικού άρματος μάχης, που βασίζεται στο νοτιοκορεατικό K2 Black Panther. Ήδη, το πρόγραμμα του Altay έχει καθυστερήσει απίστευτα. Ξεκίνησε το 2007 με αρχική κατασκευάστρια εταιρεία την Otokar και έναρξη παραδόσεων το 2018. Αντ’ αυτού, το 2018 η Otokar εκδιώχθηκε από το πρόγραμμα και τη διαδέχθηκε η BMC. Το Altay επρόκειτο να έχει κινητήρα MTU και σύστημα μετάδοσης κίνησης RENK γερμανικής κατασκευής, κάτι που ναυάγησε λόγω του εμπάργκο της Γερμανίας κατά της Τουρκίας για την ενεργό εμπλοκή της στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.
Πόσο, λοιπόν, «φοβερό και τρομερό» είναι το Altay, όπως θέλει να το παρουσιάζει η τουρκική προπαγάνδα; Ποια προβλήματα αντιμετωπίζει και ποιο είναι το μέλλον του;
Τεχνολογικές εξαρτήσεις. Παρά την «εγχώρια» φιλοσοφία στην κατασκευή του, πολλά κρίσιμα υποσυστήματα του Altay προέρχονται από ξένες εταιρείες, καθώς υπάρχουν αναφορές ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει δυσκολίες με πλήρη εγχώρια παραγωγή όλων των υποσυστημάτων του άρματος.
Αξιοπιστία κινητήρα και συστήματος μετάδοσης κίνησης. Η αλλαγή κινητήρα προς τον εγχώριο της BMC Power εγείρει ανησυχίες, καθώς είναι αμφίβολη η αξιοπιστία και η αντοχή του σε σκληρές συνθήκες μάχης, ειδικά δεδομένου ότι ο μελλοντικός τουρκικός κινητήρας δεν θα έχει δοκιμαστεί σε μεγάλη κλίμακα επιχειρησιακά. Επιπλέον, για το σύστημα μετάδοσης κίνησης η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι τα προβλήματα μπορούν να καταστούν ανυπέρβλητα.
Παραγωγή με καθυστέρηση. Αν και υπάρχει «θριαμβευτική» ανακοίνωση Ερντογάν προ 20ετίας για την παράδοση 1.000 Altay στον Τουρκικό Στρατό και «χιλιάδων αρμάτων για εξαγωγή», η σημαντική καθυστέρηση της παραγωγής θάβει τις τουρκικές φιλοδοξίες.
Σύγκριση με άλλα άρματα. Με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα για τις δυνατότητές του, το Altay υστερεί σε προστασία, δίκτυα μάχης και δυνατότητες έναντι κορυφαίων δυτικών αρμάτων, όπως π.χ. το Leopard 2 A6 και νεώτερων εκδόσεων. Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο πόσο καλά θα λειτουργεί σε σύνθετα σύγχρονα πεδία μάχης, ιδίως σε συνθήκες υψηλής απειλής, π.χ. Α/Μ συστήματα υψηλής τεχνολογίας, drones, και πυρά ακριβείας.
Ανάγκη για διαρκή αναβάθμιση. Όπως κάθε σύγχρονο άρμα, θα απαιτεί συνεχή εξέλιξη (software, αισθητήρες, επικοινωνίες) για να παραμείνει ανταγωνιστικό. Συνεπώς, το μέλλον του Altay θα εξαρτηθεί από το αν η Τουρκία θα υποστηρίζει τον στόλο της (συντήρηση, αναβαθμίσεις, εκπαίδευση πληρωμάτων), αλλά και από τη χρηματοδότησή του με εξαγωγές, οι οποίες, μέχρι στιγμής, είναι αόρατες. Όπως συμβαίνει ήδη και με άλλα μεγαλόπνοα εξοπλιστικά προγράμματα τουρκικής κατασκευής, όπως το μαχητικό αεροσκάφος KAAN και το μέσο μεταφορικό ελικόπτερο T70, το Altay παραμένει στα αζήτητα…
Μοιραστείτε το άρθρο
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
Χρόνος ανάγνωσης: 0,2 λεπτά
Στις 28 Οκτωβρίου 2025 η τουρκική εταιρεία BMC παρέδωσε στον Τουρκικό Στρατό το πρώτο άρμα μάχης Altay, σε εκδήλωση στο εργοστάσιό της στην Άγκυρα. Θεωρητικά, ο Τουρκικός Στρατός θα παραλάβει 250 Altay T1 και T2, από τα οποία 85 T1, με νοτιοκορεατικό κινητήρα DV27K και σύστημα μετάδοσης κίνησης SNT Dynamics EST15K της Hyundai, και 165 T2, με μελλοντικό τουρκικό κινητήρα και σύστημα μετάδοσης κίνησης, κάτι που προς το παρόν φαίνεται εξαιρετικά αβέβαιο.
Τα 85 Altay T1 σχεδιάζεται να παραδοθούν σε 4 χρόνια, με τα πρώτα 3 έως το τέλος του έτους, για να ακολουθήσουν 11 το 2026, 41 το 2027 και 30 το 2028. Θεωρητικά, από το 2029 και μετά θα παραδοθούν τα υπόλοιπα 165 Altay Τ2, αν κατασκευαστεί ο τουρκικός κινητήρας και το σύστημα μετάδοσης κίνησης.
Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Γκιουλέρ εξήραν τις δυνατότητες του πρώτου τουρκικού άρματος μάχης, που βασίζεται στο νοτιοκορεατικό K2 Black Panther. Ήδη, το πρόγραμμα του Altay έχει καθυστερήσει απίστευτα. Ξεκίνησε το 2007 με αρχική κατασκευάστρια εταιρεία την Otokar και έναρξη παραδόσεων το 2018. Αντ’ αυτού, το 2018 η Otokar εκδιώχθηκε από το πρόγραμμα και τη διαδέχθηκε η BMC. Το Altay επρόκειτο να έχει κινητήρα MTU και σύστημα μετάδοσης κίνησης RENK γερμανικής κατασκευής, κάτι που ναυάγησε λόγω του εμπάργκο της Γερμανίας κατά της Τουρκίας για την ενεργό εμπλοκή της στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.
Πόσο, λοιπόν, «φοβερό και τρομερό» είναι το Altay, όπως θέλει να το παρουσιάζει η τουρκική προπαγάνδα; Ποια προβλήματα αντιμετωπίζει και ποιο είναι το μέλλον του;
Τεχνολογικές εξαρτήσεις. Παρά την «εγχώρια» φιλοσοφία στην κατασκευή του, πολλά κρίσιμα υποσυστήματα του Altay προέρχονται από ξένες εταιρείες, καθώς υπάρχουν αναφορές ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει δυσκολίες με πλήρη εγχώρια παραγωγή όλων των υποσυστημάτων του άρματος.
Αξιοπιστία κινητήρα και συστήματος μετάδοσης κίνησης. Η αλλαγή κινητήρα προς τον εγχώριο της BMC Power εγείρει ανησυχίες, καθώς είναι αμφίβολη η αξιοπιστία και η αντοχή του σε σκληρές συνθήκες μάχης, ειδικά δεδομένου ότι ο μελλοντικός τουρκικός κινητήρας δεν θα έχει δοκιμαστεί σε μεγάλη κλίμακα επιχειρησιακά. Επιπλέον, για το σύστημα μετάδοσης κίνησης η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι τα προβλήματα μπορούν να καταστούν ανυπέρβλητα.
Παραγωγή με καθυστέρηση. Αν και υπάρχει «θριαμβευτική» ανακοίνωση Ερντογάν προ 20ετίας για την παράδοση 1.000 Altay στον Τουρκικό Στρατό και «χιλιάδων αρμάτων για εξαγωγή», η σημαντική καθυστέρηση της παραγωγής θάβει τις τουρκικές φιλοδοξίες.
Σύγκριση με άλλα άρματα. Με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα για τις δυνατότητές του, το Altay υστερεί σε προστασία, δίκτυα μάχης και δυνατότητες έναντι κορυφαίων δυτικών αρμάτων, όπως π.χ. το Leopard 2 A6 και νεώτερων εκδόσεων. Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο πόσο καλά θα λειτουργεί σε σύνθετα σύγχρονα πεδία μάχης, ιδίως σε συνθήκες υψηλής απειλής, π.χ. Α/Μ συστήματα υψηλής τεχνολογίας, drones, και πυρά ακριβείας.
Ανάγκη για διαρκή αναβάθμιση. Όπως κάθε σύγχρονο άρμα, θα απαιτεί συνεχή εξέλιξη (software, αισθητήρες, επικοινωνίες) για να παραμείνει ανταγωνιστικό. Συνεπώς, το μέλλον του Altay θα εξαρτηθεί από το αν η Τουρκία θα υποστηρίζει τον στόλο της (συντήρηση, αναβαθμίσεις, εκπαίδευση πληρωμάτων), αλλά και από τη χρηματοδότησή του με εξαγωγές, οι οποίες, μέχρι στιγμής, είναι αόρατες. Όπως συμβαίνει ήδη και με άλλα μεγαλόπνοα εξοπλιστικά προγράμματα τουρκικής κατασκευής, όπως το μαχητικό αεροσκάφος KAAN και το μέσο μεταφορικό ελικόπτερο T70, το Altay παραμένει στα αζήτητα…
Μοιραστείτε το άρθρο
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
